Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011

HYPEROPTIC SARCASTIC II

Οι Hyperoptic sarcastic με χαμηλοβλεπούσα υπεροψία δεν βλέπουν πλέον τον λόγο να αυτοσαρκάζονται και αρπάζουν μια ακόμα κούπα ταπεινού εξωτικού καφέ για τον δρόμο – γιατί η επόμενη κοιλάδα είναι μακρυά, και τα ναυτικά μίλια κοντινά και ακατανόητα. 

Μερικές φορές δυσκολεύονται να ακούσουν, όχι όμως και να ακουστούν και ακόμα λιγότερο να την ακούσουν. 

Μην ρωτάτε γιατί: γιατί ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΞΕΡΟΥΝ.

Κρύβονται ηδονικά και χουχουλιάζουν μαζί με τις μεγάλες χαδιάρικες αρκούδες του πνεύματος και της καθημερινής ζωής (τον Ζίζεκ, τον Όζυ, τον φίλο μας τον έτσι και τον αλλιώς, τον οποιοδήποτε καλόβολο χοντρούλη, εί δυνατόν μουσάτο, τον Μάρξ, τον Χέγκελ, τον Λέμυ και τον Φλίνκεσταϊν) κάτω από το υπέρθερμο κατευναστικό καλοριφέρ της Αλσατίας, της άγνοιας και της  λήθης, και ρωτούν: τι θέλετε να σας προσφέρω, tea, tee, chae,καφέ, coffee, coffe?

Και όταν από μια καλότυχη αναποδιά στην προσεχή αντάραξη, θα πιτσιλίσουν παιχνιδάρικα τους ανυποψίαστους επιβάτες, τότε θα σκάσουν για να τους κάνουν πλάτες, τα μη ταυτοποiημένα ιπτάμενα φωτεινά οχήματα των εσωγήινων που έχουνε βγει τσάρκα στους υπερ-πολικούς αιθέρες, θέτοντας για άλλη μια φορά υπό αμφισβήτηση τον αξιωματικό τρομονόμο της μηλο-πεφτω-παρατηρητικο-προερχόμενης βαρύτητας και του ουτοπικού χλωμού υποπράσινου φωτός του εσώτερου ηλίου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.