Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

μπομπ ο γαμιόλης


Μετά την ώθηση που πήρε ο Υπερόπτικ από το Σαρκάστικ στο θέμα της ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΜΜΕΝΟΥ CHRONO, άφησε τον εαυτό του ελεύθερο, χαλάρωσε και τό καψε σαν να μην υπάρχει αύριο.
Ο καμμένος CHRONO οδήγησε τον Υπερόπτικ στις στατιστικές της ομώνυμης υπεροπτικοσαρκαστικής μπλογκάρας και στις λέξεις κλειδιά που φέρνουν πελάτες.

Και ο Υπερόπτικ κάνει αυτό το ποστ για να ποτίσει με φόρο τιμής αυτόν τον άνθρωπο που στο γκούκλε πάτησε «μπομπ ο γαμιόλης» και μπήκε εδώ.

Γι’αυτόν τον υπεργκούγκλερ ο Υπερόπτικ θα γράψει ΤΩΡΑ ποστ με θέμα το μπομπ το γαμιόλη, θα αναλύσει υπεροπτικά και δίχως έλεος πόσο γαμιόλης είναι ο μπομπ, πόσο τον παίρνει από κάθε τρύπα και γουστάρει, πόσο ποταπός τελειωμένος και ξεκατινιασμένος μπορεί να είναι ο μπομπ, πόσο ξεφτιλισμένη λούγκρα τον θεωρούν όλοι στη γειτονιά.

Ο μπομπ είναι μεγάλη ψωλαρπάχτρα και αυτό είναι καιρός να το μάθουμε όλοι.

Είχες δίκιο φίλε γκούγκλερ που το έψαξες λίγο παραπάνω.

Και ιδού τα στοιχεία:

Σήμερα δευτέρα, 8:36 το πρωί, ο μπομπ εθεάθη να τον κολατσίζει από τρία άτομα αγνώστου ταυτότητας στο πάρκινγκ πίσω από τους κάδους της ανακύκλωσης. Ο πάτρικ ήταν δίπλα και τράβαγε βίντεο που μετά το ανέβασε στο γιουπόρν ρήαλ τάιμ. Ο μπομπ μόλις τελείωσε η φάση ένιωσε κάπως άδειος και ανικανοποίητος υπαρξιακά οπότε ξεκατινιάστηκε βρίζοντας και χτυπώντας τον πάτρικ ανελέητα. Ο πάτρικ στην αρχή παρουσίασε συμπτώματα μπάτερντ γουάιφ σύντρομ, αλλά μετά πήρε τα πάνω του και έλυωσε στη γκαρίδα περιλούζοντας τον μπομπ με ονόματα όπως «μαλάκα», «αχάριστε» και «γαμιόλη», και κατηγορώντας το μπομπ ότι του έχει φάει τη ζωή.
Ο μπομπ κοπάνησε λίγο ακόμα τον πάτρικ με τη ζώνη που φέρει ως τετραγωνοπαντελονής, έπειτα έξυσε την τριχωτή του μπάκα και έφτυσε τον πάτρικ στα μούτρα για να τον ξεφτιλίσει. Ο πάτρικ έγινε σκουπίδι και κατάλαβε ξαφνικά ότι έχει ανάγκη το μπομπ γιατί αυτή η σχέση αφέντη δούλου του δίνει ταυτότητα, ενώ κατά τα άλλα είναι ένα μηδενικό. Ο μπομπ τόπιασε και ξεφτίλισε λίγο ακόμα τον πάτρικ έτσι για τη φάση, κι έπειτα τον διέταξε να πάει σπίτι να του κάνει παστίτσιο που είναι το αγαπημένο του φαί. Μόλις την έκανε ο πάτρικ, ο μπομπ ξέρασε τ’άντερά του πάνω σε μια καινούρια μπε εμ βε και μετά πήγε προς το καπηλειό για να πιει την πρωινή του μπύρα και να ψαχτεί για καμια αρπαχτή. Στη διαδρομή έβαλε τρικλοποδιά σε τρεις γριούλες που προσπαθούσαν να περάσουν απέναντι, έκλασε στα μούτρα του τυφλού εφημεριδοπώλη, ζωγράφισε πουτσάκια σε τρία στοπ και κατούρησε τα παρτέρια της πλατείας.

Έτσι για να ξέρουμε ποιος είναι ο μπομπ.

η ζωή μου με το μπομπ
Patrick, 2011


Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

ο ήλιος του σεπτέμβρη


Και να που ο σκληρός πρωινός ήλιος του Σεπτέμβρη βρίσκει τον Υπερόπτικ να στέκει στη μέση του δωματίου, σαστισμένος ανάμεσα σε δυο ζωές, ενώ προσπαθεί να χωρέσει μια οχταετία σε περίπου δεκαπέντε κούτες.
Τα υπερβατολογικά μαθηματικά στα οποία καλείται να επιδοθεί ο Υπερόπτικ περιλαμβάνουν ασύμμετρες έννοιες, όπως μέρες, χρόνια, ώρες, λεφτά, πράματα, σελίδες, λέξεις, ευκαιρίες, αποφάσεις, τσιγάρα, φορές, βιβλία, διαστήματα, σκουπίδια.
Όλα μετρήσιμα από κάποιον που θα καθόταν να τα μετρήσει, όλα απελπιστικά για κάποιον που νιώθει ανίκανος μπροστά στη στυγνή αφηρημένη επανάληψη που γεννάει τους αριθμούς.
Και παραλύει ο Υπερόπτικ με τον Αριθμό, γιατί είναι θελκτικός μέσα στη δύναμή του, προσφέρεται για αγκιστρωτήρας νοήματος, μαγεύει το ίδιο το ραββίνο, το μπακάλη, το Λακάν, το λογιστή, το μαρξιστή, την κυρα μαλάκω που τσιρίζει το μεσημέρι στη γειτονιά
- 33 χρονών άνθρωπος
- 7 χρόνια τώρα
- 5 δεκάρες
Και οι άνθρωποι συνεννοούνται, και υπογράφουν χαρτιά, και συνεχίζει ο κόσμος, και τα τρένα ξεκινάνε στις 6:45 το πρωί, 1 ώρα πριν εκεί, με 2 βαλίτσες, κι αν κάποιος τολμήσει να σχετίσει τα αδιανόητα μαθηματικά της ζωής σε μια πρόσθεση ημερών, λεφτών, στιγμών, φορών, σελίδων και βαλιτσώνε, θα πει πως πέρασε τη λεπτή γραμμή κατέλυσε το συμβολικό κανόνα και είναι για το τρελάδικο

Ο Υπερόπτικ τον καταλαβαίνει τον τρελό, πολύ καλά, γιατί στη βάση των ατσαλένιων κτηρίων που στέκονται χάρη σε αλγόριθμους και εξισώσεις, βρίσκεται το μηδέν, και το ένα, η συνδιαλλαγή μας με το κενό και την ύπαρξη, κείτεται έτσι δωρεάν κάτω από απτά πρακτικά σοβαρά λογικά στιβαρά πεζά αυταπόδεικτα πράγματα
Και γάμησέ τα, το πιο ηλίθιο βιβλίο φαντασίωσης και συμβολισμού να διαβάσεις για αρχάριους, θά πρεπε να το καταλάβεις, να το έχεις μαζί σου, να το ξέρεις,
Ότι η κατασκευή του διακριτού γίνεται με νυστέρι στην πλάτη του συνεχούς

Αλλά ντάξει, έτσι πάει, καθένας τραβάει τις δικές του χαρακιές, λίγο πιο πέρα λίγο πιο δώθε από τα ήδη χαραγμένα τάστα της κοινής εμπειρίας, μετράμε τους πόνους και τις αγάπες μισό συγκρίνοντας, μισό διαλύοντας τα μέτρα, στεκόμαστε στη βίγλα της δικής μας ζεστής στιγμής, κι αναρωτιόμαστε πού πατάνε τα πόδια μας, πού πρέπει να πάμε, ποιο νόημα να αγκαλιάσουμε, ποιες τρύπες να αποφύγουμε,

Ε και τι να πεις
Τελικά
Εντάξει ρε παιδιά
Δε λέει και τίποτα
Καλοί οι αριθμοί, καλά τα διακριτά,
Και τα νοήματα και όλα αυτά
Αλλά στο κάτω κάτω
Δεν είναι κακό
Να πέσουμε και λίγο στο επίπεδο του ζώου
Να θυμηθούμε ότι χτίσαμε παπάδες και πολιτισμούς
Πάνω από ορμές κι οσμές
Και δε μας γαμάνε κι οι παπάδες κι οι πολιτισμοί
Και οι πολύπλοκες σκαλωσιές και τα επιχειρήματα
Μας κάνουν και ξεχνάμε
Να γουστάρουμε
Να γελάμε σα χαρμόσυνα γουρούνια που κυλιούνται ανέμελα στο λάκκο με τ'αστεία
παίρνουμε τον εαυτό μας πολύ στα σοβαρά

Και ξεχνάμε οι μαλάκες
Ότι ένα κι ένα κάνουν ένα, κάνουν δύο, κανένα, άμα λάχει κάνουν και άπειρο.

ΕΕΕΕεεεε ΜΑΑαααα
ωωωωωχουυ πιααα
σιχτιρ
θα μας καλουπώσουν κιόλα
σταδιάλα
Αααααχ

είπε ο Υπερόπτικ, έσβησε το τρίτο τσιγάρο και όρμησε να συνεχίσει το πακετάρισμα ψιλοξαλαφρωμένος σε φάση.


"my days out of their aimlessness"
Hyperoptic, 2011


Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011

οι μεταλλάξεις του κενού κι έτσι


καθώς χτυπάει ο Υπερόπτικ το κεφάλι του στις σιδεριές της επανάληψης, ανακαλύπτει μια μέρα ένα καρούμπαλο.
όχι στο κεφάλι του, στη σιδεριά.
απίστευτο λέει.
πρέπει να το πω στο Σαρκάστικ.

σαρκάστιιιιιιικ
σαρκάστιιιιιιιιιιικ

ρε σαρκάστικ απίστευτο, κοίτα, το κεφάλι μου είναι άθικτο ρε φίλε, και κοίτα πώς έγινε το σίδερο!!

ο σαρκάστικ χαλαρός.
σιγάααα ρε Υπερόπτικ, πώς κάνεις έτσι.

τι πως κάνω ρε, είδες καρούμπαλο;

ε εντάξει ρε, το μάτριξ δεν το έχεις δει;

ε ναι και;

ε, το σίδερο δεν υπάρχει ρε.

και πού χτυπάω τόσο καιρό ρε;

αααααα πού να ξέρω.



matérialisme imaginaire
Hyperoptic, 2011