Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Κομποσκοίνι μοϊκάνα




Δίκιο έχεις σαρκάστικ. Δε βρήκα ρώσικη λογοτεχνία γιατί είχαμε μόνο τον Ηλίθιο που τον είχα διαβάσει παιδί σε κάτι διακοπές και ήταν καταπληκτικό, αλλά τώρα ήμουνα σε φάση αγγλοσαξωνική γλώσσα ή έστω γαλλικά, οπότε ρε συ πήρα δέκα υπαρξιακά ηρεμηστικά γιατί πραγματικά σωστά το διέγνωσες η τρικυμία εν κρανίω ήταν μεγάαααλη, α και πλέον έχω δύο κρανία να προσέχω χαχαχούχα πόσα λεφτά; το καίμε επαγγελματικά, οπότε που λες πήρα δέκα ανάσες έκανα ένα μπανάκι μεγάλη ταλαιπωρία βέβαια γιατί μας έχει χαλάσει το ντουζ και κάθε μπάνιο είναι παράλληλα άσκηση υπομονής μαλάκα, δηλαδή μοιραία ο διαλογισμός έρχεται σαν πεζή δαρβινική επιλογή, χεχεχε μα τι αστεία απανωτά, ωχ αυτοαναφορές αυτοαναφορές χάνουμε πελάτες, που λές η φάση είναι έχεις δίκιο, ακούω, ναι. 
Μηδενιστής. Αχά. Καταλαβαίνω ακριβώς τη μηδενιστική του φάση είναι λίγο λεμπόφσκι ο τύπος, και αυτοί οι γνήσιοι μηδενιστές είναι απλά οάσεις, μόνο χαλάρωση που υπάρχουνε, το αλάτι της γης, μπράβο στους ανθρώπους να κάνουμε κι άλλους τέτοιους παρέα. 
Εκεί είναι που η λογοτεχνία δίνει εκεί που η φιλοσοφία μπορεί να γίνει φλύαρη. 
Και αυτό που λες, ότι η ατάκα έχει τόση βαρύτητα γιατί πλέον ξέρουμε αυτόν που τη λέει, εκεί είναι όλο τη ζήτημα.
Άλλο είναι να σου λέει ο Καντ ότι πρέπει να σκέφτεσαι με συνοχή άλλο να στο λέει ο Πρετεντέρης σε απελπιστικό επικαιρικό πάνελ.
Και χάρηκα που ρώτησες γιατί ακριβώς αυτό έκανα αντί για ρώσικη λογοτεχνία, γερμανική φιλοσοφία. 
Λέω, αμάν πια τι φοβάσαι, λέξεις είναι πια, δηλαδή μία μία άμα προσπαθείς να την καταλάβεις στο τέλος και βάλεις λίίίίγη μνήμη, θα έχεις ένα νοηματάκι ανά περίοδο. Τσούκου τσούκου θα το βγάλεις τι στον μπούτσο πια.
Και πιάνω την κριτική της κριτικής δύναμης που την έχω μεσιάσει πλέον, και λέω μην κομπλάρεις ρίξτο στην τύχη, και το ανοίγω σε ένα σημείο άκυρο.
Και πού πέφτω η δικιά σου;
Στις κάτωθι
“Χριστιανογερμανίλες”.

Trois maximes de la pensée: 
Penser de façon autonome
Penser en se mettant dans la position de l’autrui
Penser de façon cohérente.

Και γράφω ο δικός σου νυχτιάτικα αυτό και καλά ως κειμενάκι για υπερόπτικ :

(ΕΓΚΙΒΩΤΙΣΜΟΣ)

Μια μικρή καντιανή συνταγή θα αποκοιμίσει τα όνειρά μας σήμερα το βράδυ, καθώς το πνεύμα μας επιμένει σε μια διαδραστική εντύπωση μόνιμου τύπου και μας προξενεί κουραστικούς ψυχαναγκασμούς εκ των οποίων και η ανάγκη να κοινωνικοποιήσουμε το κοινωνικοποιήσιμο σε ότι τελοσπάντων μπορεί να λέγεται συναίσθημα, αισθητικό συναίσθημα, αισθητική, ύπαρξη:

Έτσι αποκτούν το νόημά τους και οι ψυχοτροπισμοί καθότι παρότι εμπειρία μη κοινωνικοποιήσιμη καθαυτή, η επάφειση του τριπάροντος σε ένα αφηρημένο ανθρωπογενές εμπιστευτικό άκουσμα εμπερικλείει τον άλλο, και τον Αλλο και τον άλλο και άλλον έναν που απλά έτυχε να βρίσκεται εκεί κοντά.

Σας εκμυστηρεύομαι λοιπόν αγαπητέ μου τα τρία απλά βήματα για να αξίζουμε το όνομα που φέρουμε, άνθρωπος είναι το όνομα, που είναι τρία βήματα σκέψης. 

ΠΡΩΤΟ: αυτόνομη σκέψη.
Δηλαδή όχι επηρεασμένη από προκατάληψη, και εδώ το ερώτημα είναι ποια τα όρια πίστης και προκατάληψης; μήπως οι δικές μας προκαταλήψεις είναι καλύτερες και τις προασπιζόμαστε συνειδητά οπότε πάλι ορθός λόγος είναι άρα αυτόνομη είναι η σκέψη μας οπότε οκ; λάθος. Συναισθηματικά πρέπει να το δούμε το θέμα. Αυτόνομη είναι η σκέψη που δεν έχει συναισθηματικές προσελκύνουσες, με τρόπο που να συσκοτίζουν την ίδια της την αυτο-θεώρηση.

Δεύτερο: μπαίνοντας στη θέση του άλλου.
Πολύ δύσκολο. Αλλά το καταφέρνεις με εξάσκηση και φαντασία. Η φαντασία ως μίνιμουμ μπανάλ ιδιότητα που σου επιτρέπει να υποθέσεις σε πόση ώρα θα κατέβει το ντάουντλόουντ, τόσο απλή χρήση της φαντασίας λέμε όχι τόλκιν.

Τρίτο: να σκεφτείς με συνοχή.
Το πιο δύσκολο κατά καντ είναι και το τελευταίο και αυτό αποτελεί δουλειά του Λόγου, Ρεζόν, που είναι η ανώτερη γνωστική μας δύναμη η οποία ασχολείται με πράγματα όπως θεώρηση του απείρου, βούληση χωρίς όρια, μεταφορές του ωκεανού, το σουμπλίμ επίσης ανήκει στο Λόγο, και από φροϋδική άποψη ο λόγος είναι το ασυνείδητο. (οι ιδέες του λόγου είναι οι ιδέες του ασυνειδήτου, οι ιδέες που θέτει το ίδιο το ασυνείδητο ως ορίζοντα).
Δηλαδή το πιο δύσκολο είναι να μην τρελαθείς.
Να οριοθετήσεις τις σκέψεις που σου έρχονται στους τόπους της συνείδησής σου από όπου έρχονται και να τα συγκρατήσεις αυτά αρκετά χαλαρά ώστε να μην εκραγείς από τη συμπύκνωση αλλά και με αρκετή βαρύτητα ώστε να μην τα χάσεις (να μην τρελαθείς). 

Εξού και λέει ο λαός, τόχει χάσει αυτός.

Φιλούμπες και διανόηση καληνύχτα σας.


Αυτά λοιπόν σου έγραφα χθες, που τώρα που τα διάβασα μου φανήκανε πολύ σελφ ιμπόρταντ, αλλά ντάξει τα ίδια τα μαξίμ θα μπορούσε κανείς να τα κάνει ένα τατού με γοτθικά γράμματα στο κούτελό του, άμα δεν του φτάνει ξυρίζει και λίγο κρανίο μωρέεεεεε εκεί θα κολλήσουμε, οπότε να τα βλέπουνε ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΦΙΛΕ 

Ο ίδιος ε λογικά για να τα κάνει τατού θα τα έχει εμπεδώσει, τι σκατά.

Αυτά φιλάρα σαρκάστικ, αγκάλιασε τη μετασαρκαστική ταυτότητά σου πάντως, δεν είναι τυχαίο που είχες ξεχάσει το πάσγουορντ, πολλαπλά σημαντικό λάθους κάλαμι ήτανε αυτό, πάντως να ξέρεις για μένα είσαι ο σαρκάστικ που αγαπήσαμε ο σαρκάστικ που μας συντρόφευσε τόσα χρόνια στα διαπλανητικά μας τρύπια τριπς, χαλάρωσε δικέ μου γίνε λίγο μηδενιστής ρε.

Α και μια που μπορούμε πλέον να προτείνουμε δημόσια τι να διαβάσει ο άλλος, δεν έχω καμία πρόταση νομίζω αλλά έχω μία πρόταση για μουσική, που είναι εκεί που κάθεσαι και για παράδειγμα κάνεις κουραστικές αναγκαστικές δουλίτσες μαζί με την υπαρξιακή σου απολέπιση, βάλε από πίσω να παίζει χαλί ένας μπαχ ρε. Βάλε ρε παιδί μου από γιουτιουμπ τα μπεστ οφ, κρατάει μία ώρα κ πενήντα λεπτά, λεπτά γερμανικού μεγαλείου. Σου κάνει τζάμπα ντιφράγκμεντ το σκληρό του εγκεφάλου και χαλαρώνεις με μια “σπειροειδή κίνηση προς το άπειρο” που είπε κ ένας φίλος σε κάποια φάση. Γαμάτο; εγγύηση ρε.


Λοιπόν αυτά χαιρετώ κομποσκοίνι μοϊκάνα στις υπηρεσίες σας



υπερόπτικ 2013





Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013

zapre

Επειγόντως βοήθεια σας ζητώ αγαπητέ μου φαρία σφίχτερμαν.

Ξανάφτασα πάλι στο χτένι, εγώ ο κόμπος, υπογραφή Κόμπος. Πάλι χτυπάω τα κεφάλια μου στις σιδεριές του είναι, και αν και είναι δεδομένο πια ότι αυτά τα χτυπήματα είναι τα μόνα που έχουμε τι να πω ζαλίστηκα την άκουσα δικέ μου παραπατάω στα στενά της πρόζας 
του θεάτρου και λέγεται τα λόγια μου ήχοι πως είναι κάπου.
Σε τέτοια κατάσταση μας βρίσκει το ξημέρωμα αγαπητές φίλες και φίλοι όχι ακριβώς ξημέρωμα λόγω αγγλουριάς αλλά αντιστοίχου με τα ξημερώματα που έχουμε πετύχει ανά την υφήλιο σε φάση μεταβατικής μη μαστούρας από υπαρξιακά υπνοστεντόν.
Την αίσθηση της πρέζας θέλω να σας μεταδώσω αγαπητέ φαρία σφίχτερμαν κι απόψε, γιατί τόσο λυώμα παίζει όσο να ξεραινόμασταν μες στα ξερατά μας ενώ ψελλίζαμε αναξιοπρεπείς εκφράσεις για τον άνθρωπο alla kai gia το διανοούμενο ακόμα.
Τηγανίζουμε τα μυαλά μας σα φέτες του μπέηκον, του ζωγράφου που απέδωσε το κρέας ωραιότατα και φρικιαστικά μαζί με τις ερινύες, τι σωστή επιλογή πόσο χαίρομαι που καταλαβαίνουμε από πολιτισμό, τι αισιοδοξία διαπερνάει το πηλίκιό μου για το ανθρώπινο είδος κάτι τέτοιες ώρες.
Θα με πείτε ανειλικρινή ή ίσως ακόμα και αχρείαστο, θα με πείτε ίσως ψεύτικο ψωνάρα εργαλειακό μαλακοπίτουρα, πόσο δίκιο έχετε. Είμαι όλα αυτά και ακόμα χειρότερα, σκουλήκι χαμερπές ειδεχθές αρπακτικό μίζερος κωλοχριστιανός που ντροπιάζει το ανθρώπινο πιθήκι με την αδράνειά του, με το λάθος που φέρει επιφέρει και ενσαρκώνει προς παραδειγματική χρήση βιβλιοθηκών και καθημερινών ανθρώπων.
Ο κόμπος σας χαιρετά με ένα μικρό πικρό τραγούδι που δεν πολυακούγεται και ένα βίντεο που δεν πολυβλέπεται αλλά καλό είναι να ενημερώνουμε τον ψυχισμό μας για την κατάντια μας ακόμα και κάτι ώρες σαν και τούτη, ακόμα κι αυτή την ώρα που έπρεπε να τα σπάγαμε στις ταράτσες δέκα καταλήψεων και να παίζαμε πανκ πενιές το ηλιοβασίλεμα κραδαίνοντας χίππηδες και μπεκάτσες, και ψιθυρίζοντας ουρλιαχτά του πούτσου στα λογής καρμικά φεγγάρια του έρωτα, ουρλιαχτά όπως “γιατί δε μαγάπησες όσο εγώ πουτάνα επανάστα” αλλά και “μη φοβάσαι θεέ δεν είσαι μόνος σου” και γιατί όχι, “σύμπαν γαμιέσαι”.

Σας χαιρετώ με όλη την αφφεκτιβιτέ που μου επιτρέπει αυτός ο έγγραφος λόγος,

Στην υγειά σας τάσος. 


zaprezaprezapre
hyperoptic,2013




Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2013

EBNEFSIS FOREVAH




Αεικίνητες δαγκάνες εδάφους αέρος παλεύουνε με τα παλιά στουπιά που χρησιμοποιούσανε οι παππούδες μας για να δένουνε το είναι στο πίσω μέρος της μηχανής όταν τραβολογούσαν τις πλεξούδες αιθέριων κοριτσιών το ηλιοβασίλεμα κάτι μάγκες από τα τρίκαλα για να αποδείξουν ότι και το μυρμήγκι και το βασίλειο της δανιμαρκίας κατέχουνε τη θέση τους στη βασιλεία των ουρανών, γιατί κάποιοι κάποτε το κατάλαβαν και μετά ξεχάστηκε σα μυστικό ιλλουμινάτι και σκοτοδινάτοι τύποι νόμιζαν ότι πιάσανε παπάδες από τα γένεια αλλα τελικα ουτε αυτο ουτε τιποτα αλλο απλα ζουσανε εναντια στον ηλιο που αποσαθρωνει τελειωνει και ξεραινει οτι ελαχε να ζησει πανω στον πυρηνα του πλανητη που τυχαια μας πεταξε η μεγαλη θεληση.

Μεγαλη θεληση και μεγαλη διανοηση, αυτα να τα θυμασαι οταν κανεις ουρα στις γραμματειες και στα ικατα, εκει που τσιριζουν καθημερινες θειαδες για τα δικια τους και να τους πεις οτι ολες εχουνε δικιο και μετα να φας μπροστα τους αυτη τη γκοφρετα που σου εδωσε ο μαξιμος ο ομολογητης κατα τις μερες των νηστειων σου που περιφεροσουνα με τους δωδεκα γυμνους στο αγιονορος, να μεινουνε ολοι σεκοι να τους βαρεσει το νοημα κατακουτελα κι εσενα πιο πολυ και να κατσεις μετα να τραγουδησεις ενα παλιο τραγουδακι.

Ελα κι ας μη φοβασαι
Ελα κι ας με λυπασαι
Ελα να κανουμε ερωτα να ζησουμε ξενερωτα
Ελα καλυτερα αξημερωτα
Να πιασουμε τη μερα απο το πρωι εχω τρομερες ιδεες για ολα τα θεματα θελω να σου εκθεσω τη θεωρια μου για τα τρια ακρα:

Το ενα ακρο ειναι ιδιο με το αλλο ακρο αλλα και τα δυο στηριζονται στο πλατωνικο τριγωνο που περιλαμβανει το τριτο ακρο ως αναγκαια υπογεια αληθεια που ειναι τοσο ακραιο οσο το δευτερο και το τριτο ακρο αλλα γιαυτο ακριβως ισορροπει η φαση στο κεντρο και οριζει ενα επιπεδο ενω τα δυο ακρα μονα τους οριζουνε ενα ευθυγραμμο τμημα και οπως ειχε πει ο αρχιμηδης αρχιδια το τμημα ειναι λιγοτερο του ολου αρα το επιπεδο τριγωνικο σαν τριγωνο παροραματος ειναι μια αντιληπτικη ενοτητα με αξιωσεις πληροτητας πολυ καλυτερες και βιωσιμες στην πραγματικη ζωη απο τα λογης διπολα που ποτε δε διαβασαν χεγκελ και ηρακλειτο και παραμενουνε μπαναλ διπολικότητες καλες μονο για στρουκτουραλισμο ο οποιος τι κανει; φοβαται παιδια να μιλησει για την ουσια ναι γιατι η ουσια υπαρχει δεν ειναι σχεση μονο ειναι και το κεντρο της σχεσης ειναι εκει που στηριζεται το δυο στο ενα αρα ενα και δυο κανουν τρια τρια μαγκες τρια το πιασατε;;; τρια.

Παρε τα τρια μου ελεγε ο λαος και ειχε δικιο, καθε τριγωνισμος επιφερει γροθια στο στομαχι της ομαλοποιησης ειδικα οταν χρησιμοποιείται όπως τα οράματα του τέσλα δηλαδή με διάχυτο δημοκρατικό ηλεκτρισμό για όλους.

Τετριμμένος ηλεκτρισμός και σουμπλίμ ηλεκτρισμός: ο τετριμένος είναι η μπρίζα, ο μη τετριμμένος είναι αυτός που εκκρίνεται από δυάδες έως τριάδες λαιμπνιτσιανών μονάδων που συφέγγουν συντρώνε και συνωστίζονται σε φυσικούς χώρους όπως στούντιο, σπίτι, γκαλερί, ποτάμι, λαική συνάθροιση.

Γιαυτο σου λεω παιζει ερωτας δεν ειναι παιξε γελασε, ολα οσα νομιζαμε και ολα οσα ειπαμε στεκουνε ολα, ολα οσα ειπανε οι αλλοι ολα στεκουνε και ειναι να φοβασαι καμια φορα αλλα και ναμη φοβασαι παλι τα ιδια θα γινουνε δε γλιτωνεις τιποτα ενας κοκκινος γιγαντας θα σε απορροφησει μοιραια γη ο ιδιος σου ο ηλιος εκει να ψαχνει μετα ενας καινουριος αρχιμηδης με τρια ματια απο τον πλανητη κθουλου παλι απο την αρχη τα τριγωνα και τα τετραγωνα στην εβδομη διασταση γιατι αυτοι θα ακουνε μουσικη απο τα ρουθουνια οποτε μοιραια και η τεχνη τους θα ειναι τα μαθηματικα.


ΤΣΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΚ


ο,τι κ αν σημαινει αυτο
υπεροπτικ 2013