χαζοβούλ ή η ανθρώπινη παρωδία

Ο υπερόπτικ άραξε στο παράθυρο και κοίταξε τη θεοβούλα απέξω.

Επ, ωπ, πώς από δώ;

Θεοβούλα παρούσα, είπε η θεοβούλα και την έκανε.

Μόνος του ο υπερόπτικ με την Ελεβούλ.

Ελεβούλ σε ψήνει να πάμε να χαζέψουμε τι έχει στο ψυγείο;

Χέσε μας ρε υπερόπτικ, απάντησε η Ελεβούλ.

Καλά, εγώ θα πάω, σε πειράζει;

Δεν μπα να κάνεις ό,τι θέλεις.

Πάω.

μμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμ

Τι λέει είχε τίποτα;

Μπα πούτσες. Να πάω έξω να φέρω κάνα γλυκάκι;

Δε μπα να κάνεις ό,τι γουστάρεις, είπε πάλι η Ελεβούλ.

Το πρόβλημά μου ρε Ελεβούλ είναι ότι δεν έχω καθόλου βουλ. Δηλαδή βαριέμαι τραγικά.

Ντάξει δικαίωμά σου.

Συναρπαστικός ο διάλογος με την Ελεβούλ, σκέφτηκε σιωπηλά ο υπερόπτικ και εγκατέλειψε το θέμα.

υποταγμένος καθώς είναι στο πεπρωμένο του από όπου κι αν προέρχεται ο υπερόπτικ σκάει πιο υποτονικός και λιγότερο διλημματικός από το σαρκάστικ.

Αλλά κι αυτός βγαίνει στο παράθυρο να κράξει αόρατες αλήθειες της δημιουργίας που του ψιθύρισε στ’αυτί ο άγιος αυγουστίνος πριν πάει εράσμους στη ρώμη:

σαρανταπέντε γιάννηδες ενός κοκκόρου γνώση, 

το γιαούρτι κι αν το πλένεις το σαπούνι σου χαλάς, 

κάλλιο γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε, 

κύλησε ο τέτζερης και βρήκε το καπάκι, 

όποιος βιάζεται σκοντάφτει. 

γεωμετρία γεωμετρία συ γλυκειά μου αμαρτία
πλάτωνας, 2013μχ