- τι θες εδώ τζων; έπρεπε να φύγεις από τη ζωή μου όσο ήτανε καιρός... Τώρα πια τίποτα δεν είναι το ίδιο.
- Σκάσε τζέσικα. Το ξέρεις κι εσύ όπως κι εγώ ότι πατρίδα μας είναι τα παιδικά μας χρόνια, ξάδερφός μας ο πινόκιο και λατρεύουμε και οι δύο τα ψέμματα!
- Τι εννοείς; ποια ψέμματα;
- Σου είχα πει ότι είμαι γιος εργοστασιάρχη.
- Ναι τζων, το θυμάμαι... Εξάλλου πάνω στα χρήματα του πατέρα σου έχουμε στηρίξει όλο μας το πρότζεκτ.
- Το πρότζεκτ.... Αυτό το φαιδρό κατασκεύασμα.
- Φαιδρό; το πρότζεκτ; το πρότζεκτ ιδρύματος νέων παιδιών με τάση στον πολιτισμό και την επιμόρφωση;
- Ναι μιρέλλα. Αυτό το πρότζεκτ εξαπάτησης ενηλίκων... Αυτό το πρότζεκτ που θα το κορόιδευε και ο μπιλ γκέητς ακόμα. Αυτό το πρότζεκτ για το οποίο ταξιδεύεις τόσο καιρό τώρα στο περού για να αντιγράψεις μοτίβα για τη μοκέτα του ιδρύματος.
- Αυτό το πρότζεκτ το έχω σαν παιδί μου Τζακ.... Δεν καταλαβαίνω πού το πας... Γιατί είσαι τόσο κυνικός;
- Γιατί βαρέθηκα τζούλια. Βαρέθηκα τα ψέμματά σου, και κυρίως βαρέθηκα τα δικά μου ψέμματα.... Ε λοιπόν τζούλια ο πατέρας μου δεν είναι εργοστασιάρχης.
- Και τι είναι; έχει τουλάχιστον λεφτά; έχουμε στεγνώσει τζων, δεν το καταλαβαίνεις;
- Δεν έχει φράγκο.
- Όχι......
- Είναι ένας απλός λιμενεργάτης σάρα. Ένας απλός λιμενεργάτης...
- Καταστραφήκαμε....
- Χα! Δεν καταστραφήκαμε γιατί ακόμα δε σου έχω πει όλη την αλήθεια τζέσικα!
- Δεν.... Δεν μπορώ να αντέξω άλλη συναισθηματική διακύμανση. Μη μου πεις τίποτα καλύτερα Κεν.... Δε θέλω νακούσω τίποτα άλλο....
- Σκάσε! Αυτό που δεν ξέρεις είναι τι δουλειά κάνει η μάνα μου.
- Η μάνα σου; η μάνα σου που είναι σε μοναστήρι στα λιόσια και ζει μια πνευματική ζωή με προσευχή και άσκηση; τι μπορεί να κάνει η μάνα σου τζων;
- Η μάνα μου τζούλια - κάθεσαι; κάτσε! - είναι εκατομμυριούχα εφοπλίστρια που δουλεύει στο γραφείο του βαρδινογιάννη.
- Όχι... Όχι δεν είναι δυνατόν.
- Κι όμως τζέσικα.... Η μάνα μου είναι μια πλούσια ρεσεψιονίστ.
- Ίσως.. Ίσως τότε αυτή να μπορεί να μας βοηθήσει....
- Ίσως.... Αν της το ζητήσεις ευγενικά. Έχω κλείσει τραπέζι για τους τρεις μας απόψε το βράδυ στου λαμόγια.
- Απόψε; τζων όχι!!! Τι έκανες;;;; δεν έχω τίποτα να φορέσω τζων.... Θεέ μου θα γίνω ρεζίλι....
- Όχι τζούλια. Δε θα γίνεις ρεζίλι. Δεν είπαμε τέρμα τα ψέμματα;
- Τζων.... Τέρμα τα ψέμματα.... Σε παρακαλώ όμως δε θέλω άλλες αποκαλύψεις.... Φτάνει για απόψε... Εξαντλήθηκα....
- Σκάσε τζέσικα! Και κοίτα μέσα στον κάδο απορριμάτων για τροφές.
- Τον... Κάδο απορριμάτων για τροφές; μα δεν έχουμε κάδο απορριμάτων για τροφές... Έχουμε σκουπιδοφάγο! Τρελάθηκες Μπομπ;
- Κοίτα πίσω από τον πάγκο.
- Τι είναι αυτό;
- Αυτό είναι το δώρο σου τζούλια.
- Αχ.... Τζων......
- Έλα, συγκινήθηκες...
- Συγκινήθηκα τζων... Το ξέρεις ότι η ανακύκλωση είναι το απωθημένο μου.....
- Και τώρα άνοιξε τον κάδο. Έλα έλα άνοιξε τον κάδο. Τελείωνε, άνοιξε τον κάδο.
- ΤΖΩΝ!!!
- Σαρέσει;
- Είναι η ωραιότερη γούνα που μου έχουν χαρίσει ποτέ!
- Γιατί πόσες γούνες σου έχουν χαρίσει;
- Αυτή και άλλη μία. Αλλά τζών είναι.... Υπέροχη. Νομίζω ότι θα τα καταφέρω να εντυπωσιάσω τη μάνα σου απόψε.....
- Ναι τζέσικα. Η μάνα μου ψαρώνει τραγικά μπροστά στο κύρος μιας γούνας. Κι έτσι το όνειρό μας..
- Θα γίνει πραγματικότητα!!!
- Σαγαπώ τζων!
- Σαγαπώ τζέσικα!
- Ευχαριστώ τζών!
- Εγώ ευχαριστώ τζέσικα.... Εγώ ευχαριστώ.
αναξίμανδρος ή να το αλαφρύνουμε λιγάκι υπερόπτικ 2012 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.