Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

φομφ σκατίλος


Ο φομφ ο σκατόλης δεν είχε κέφι σήμερα. Είχε βαρεθεί τη ζωή του, που δεν έκανε τίποτα, όλο να αναρωτιέται πότε θα τον προλάβει η ιστορία κι όλο να της ξεγλυστράει για να λυώσει την αρίδα του στους καναπέδες από γκοφρέτα που έχουνε σπίτι με τον μπάτρικ, κάνοντας ένα ζεστό ποδόλουτρο καραμέλα με μπιφτέκια ψιλοκομμένα για το σκράμπ.

Τι τρέχει ρε μπομπ πάλι σκατίλα;

Ναι ρε μπάτρικ. Νιώθω ανίκανος ρε πούστη. Τι σκατά γίνονται όλοι ρινόκεροι και εγώ παραμένω σφουγγάρι;

Ώπα ώπα μέχασες. Τι γίνονται ρινόκεροι ρε μαλάκα; 

Ιονέσκο ρε στόκε. Μιλάω για μια τραγική εσώτερη μεταμόρφωση, που βγαίνει αισθητικά και πραγματικά, δε βλέπεις τι γίνεται στην κοινωνία ρε;

Ναι πάει σκατά το πράγμα. Λες να πάμε στην Ταιτή ξέρωγω; να το γυρίσουμε τελείως;

Τι φάση;

Ε αυτό, μπογαλάκια κι έφυγες. 

Και ποιος θα μείνει ρε μαλάκα;

Όποιος δε φύγει ρε μαλάκα. Ο καθένας κάποιο λόγο έχει να κάνει ότι κάνει, χέσε με με το ποιος θα μείνει.

Δίκιο. Λες ρε μπάτρικ;

Εεεεε για σκέψου το.

Και ο χρομφ ο σκατίλος βυθίστηκε σε βαθειά περισυλλογή, για τρία τουλάχιστον λεπτά. Στη διάρκεια των λεπτών αυτών ο μπάτρικ πήγε στο φούρνο να φέρει καμιά τυρόπιτα και μίλκο και ήρθε αμέσως γιατί είναι πραγματικά δίπλα. Όταν είδε τις τυρόπιτες ο χρομφ ξέχασε τι σκεφτόταν και βούτηξε σε ωκεανούς ζεστής σφολιάτας και λυωμένης λαχταριστής φέτας πασαλείβοντας τη σφουγγαρένια μάπα του δίχως αύριο. 

Μετά ήπιανε ένα καφεδάκι και φάγανε κάτι ψυχεδελικά σαλιγκάρια που είχε φυλάξει ο μπάτρικ από το ταξίδι του στο Γκλούστερνταμ του Βυθού του Μπικίνι, και τριπάρανε μέχρι τις 4 το πρωί.

Ο χρουμφ είχε φάει φλασιά ότι του μιλάνε οι τοίχοι και ο μπάτρικ έβγαζε σκουπιδάκια από τον αφαλό του ανακαλύπτοντας το νόημα της ζωής. 

Το οποίο και σας μεταφέρουμε ευθύς αμέσως.

Το νόημα της ζωής είναι η φιλία.

Τι, ναι;

Ντάξει μην το αποκλείεις. 


η φιλία αυτός ο μπαγαμπόντης
υπερόπτικ 2012


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.