the academic resurrection of bomb gamiolis

Ο μπομπ ο γαμιόλης ξύπνησε σήμερα με έξτρα κέφι στην παιδική καρδιά του, και έξτρα όρεξη για λουμπένιασμα επίσης.

Ετοίμασε δυο μεγάλες τηγανίτες που τις πασάλειψε με μαρμελάδα βερίκοκο, έφτιαξε μια καφεδάρα δύο μέτρα και άραξε στο παράθυρο να την πιει χαλαρός, πριν ξεκινήσει για τη βιβλιοθήκη.

Όσο οι μαρμελάδες έβρισκαν φιλόξενη θέση στις σφουνχαρένιες μαγουλήθρες του, στην παιδική ψυχή του μπομπ γαμιόλη οι πεταλουδίτσες της δημιουργικότητας έσκαγαν μιλιούνια από τα φιλντισένια κουκούλια όπου τις είχε εγκλωβίσει ένας βαρύς χειμώνας συγγραφικής ανομβρίας.

Λες; λες αυτό να είναι το τέλος των ισχνών αγελάδων; ρώτησε ο μπομπ ο γαμιόλης τον Μπάτρικ τον αστερία όταν ο τελευταίος σηκώθηκε στραβωμένος ξύνοντας την τριχωτή χοντροκοιλάρα του. Λες να ξαναβρήκα την έμπνευσή μου; κάτι άλλαξε, το νιώθω! Και πετάρισε τα ματάκια του χιλιάδες φορές, θαρρείς και κάθε πετάρισμα έδιωχνε ξεσκονίζοντας λίγη αστροσκονίτσα από το μεγάλο βιβλίο της γνώσης που ο φομφ ήταν πια έτοιμος - το ένιωθε - να ξανανοίξει. Χέι Μπάτρικ, είμαι έτοιμος να γράψω, το νιώθω! Μήπως θες καμιά τηγανίτα;

Άντε κατούρα τις τηγανίτες που έχω στον κώλο μου, χέσε πάνω και βάλτες στ’αυτιά σου, γκρααααααααααααα είπε ο Μπάτρικ με τη μπάσα χυδαία φωνή του, και ρεύτηκε κλάνοντας την ίδια στιγμή χωρίς να γυρίσει να κοιτάξει τον φομφ, που η καρδούλα του έγινε χίλια μικρά αστραφτερά πρισματόμορφα κομματάκια κρύσταλλο που έλαμψαν με μυριάδες δακρυάκια σε όλες τις αποχρώσεις του ουράνιου τόξου.

Γιατί ρε Μπάτρικ γαμώ το κέρατο που σε γάμαγε; γιατί ρε μου μιλάς έτσι ρε παχύδερμο; ρώτησε ο κακομοίρης ο φομφ ξαναπεταρίζοντας τα ματάκια του λίγο πιο έντονα, αυτή τη φορά για να δηλώσει ένα αδιόρατο εκνευρισμό.

Γιατί ρε γαμιόλη μπομπ ξέρεις πολύ καλά γιατί ρε. Γιατί μούχεις φάει τη ζωή. Μπάσταρδε μαλακοπίτουρα. Είπε ο Μπάτρικ ξύνοντας την κωλοχωρίστρα του με την ασημένια σπάτουλα που πριν λίγο χρησιμοποιούσε ο μπομπ για να βγάλει τις τηγανίτες από το ομώνυμο τηγάνι.

Άντε και γαμήσου ρε κωλομαλακιστήρι τελειωμένο. Πάω στη βιβλιοθήκη ρε σκατοπαπάρι και δε θα γυρίσω πριν τις 8. Κανόνισε να κάνεις καμιά δουλειά άχρηστο ρουφοκαβλέτο αλλιώς θα σε σαπίσω στις ανάποδες όταν γυρίσω. Και για φαί σήμερα θέλω σπανακόπιτα. Κατάλαβες μουνί της λάσπης; σαπιοκοιλιά; ρώτησε ο μπομπ το σύντροφό του για να είναι βέβαιος ότι δεν υπάρχει καμία παρανόηση τόσο στο θέμα του ωραρίου όσο και του φαγητού - που…τύχαινε να είναι και το αγαπημένο του ίδιου του Μπάτρικ.

Δεν είμαι σκλάβος σου ρε χλεμπονιάρικο μαλακιστήρι, έκανε ο Μπάτρικ και άρχισε να βγάζει τις μύξες του με την άκρη του σατέν πουκάμισου του αγαπημένου του μπομπ. Παρόλα αυτά εντάξει για τη σπανακόπιτα. Κι εγώ την έχω πεθυμήσει κιτρινιάρικο σίχαμα, έκανε έπειτα ρίχνοντας ένα φακελάκι τσάι ταρχίλινκ σε μια κούπα με βραστό νερό.

Έγινε λοιπόν. Άντε τα λέμε το βράδυ μαλακοπιτουρένιο πουστάκι, είπε ο μπομπ και έφτυσε μέσα στο τσαγάκι του συντρόφου του για να δώσει μια τελευταία πειραχτική πινελιά πριν την κάνει.

Οκ μαλάκα με περικεφαλαία, είπε ελαφρά ενοχλημένος ο Μπάτρικ ξαναβάζοντας νερό στο βραστήρα γιατί η χλέμπα του μπομπ δυστυχώς περιείχε ίχνη από ξηρούς καρπούς, φιστίκια και σπαστική μαλακισμένη ενόχλα, και ο Μπατρικ ήταν αλλεργικός στα φιστίκια.

il dromo per la gnosi
Hyperoptic, 2011