Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2013

η αλήθεια.

Αααχ φίλε σαρκάστικ, λατρεύω τους ορισμούς και τι να σου πω, ειλικρινά, το τελίκιασες.

Αλλά επειδή τυχαίνει να έχω “πάρα πολλές ιδέες για όλα τα θέματα”, να κάτσω να σκεφτώ και να σου πω τι νομίζω για τα τελικιασμένα ερωτήματα που έθεσες και κυρίως για το βαρύ συμπέρασμά σου, το “πονάει η αλήθεια, πονάει”.

Αααααχ. Πονάει σαρκάστικ και όχι μόνο πονάει λυτρώνει κιόλας.

Το λέει ο Φρόυντ σαρκάστικ για τον άνθρωπο: όταν πονάει κάτι γίνεται, και όταν βλέπει την αλήθεια λυτρώνεται ρε σαρκάστικ, γίνεται καλά.

Τώρα ποιος μας διαβάζει και ποιος καταλαβαίνει αλλά χεστήκαμε φίλε σαρκάστικ γιατί σαυτή την πλατφόρμα το ίντερνετ ποιος μας εμποδίζει να φοράμε πλατφορμες και να λέμε την αλήθεια, ποιος; κανένας ρε σαρκάστικ. Οπότε άκου.

Η αλήθεια είναι μεγάλο πράμα. ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΑ προέρχεται από την άρνηση της λήθης αλλά όχι της λήθης εκείνης που είναι αντίθετη στη μνήμη, η αλήθεια σκάει από το από το Α και το λανθάνω, η αλήθεια είναι το αντίθετο του λανθάνοντος νοήματος, η αλήθεια είναι να φέρεις στην επιφάνεια εκείνο που λανθάνει. Δεν τα λέω εγώ παιδιά, τα λέει ο Χάιζενφεργκ ο γερμανός φιλόσοφος. 

Η αλήθεια πριν ακόμα απο τον πλάτωνα, ορίζεται ως το να επιστήσεις την προσοχή και να κάνεις να αναπηδήσει από την πραγματικότητα αυτό που ήδη είναι μπροστά στα μάτια σου κι όμως δεν το βλέπεις.

Ναι ρε σαρκάστικ, δεν είναι μαγικά, όλα εδώ είναι και περιμένουν κάποιον να τα δει, και μάλιστα κάποιον να τα πει.

Και επειδή η αλήθεια τέμνει τη διαμεσολάβηση κάθετα και σου προκαλεί σοκ, ο πόνος έχει μεγάλη σχέση με την αλήθεια.

Τι θα μου πεις δηλαδή θα ταυτιστούμε με την ανέραστη μοναχική, θα φετιχίσουμε τον πόνο; ο πόνος ως μεταφορά της γνώσης; ο πόνος είναι σώμα, το ξέρουμε - είναι η απόδειξη της υλικότητάς μας, άρα τι; όσο πληγώνουμε το σώμα το σωματοποιούμε, το υλοποιούμε, και το πνεύμα μπορεί ελεύθερο να συνεχίσει τις πτώσεις του, ε συγγνώμη τις πτήσεις του ήθελα να πω; και όσο πιο πολύς πόνος τόσο καλύτερα γιατί και ο μάζοχ κάτι ήξερε, και όλοι αυτοί οι πικραμένοι διανοούμενοι που σέρνουν τα σαρκία τους, ε δεν μπορεί, κι αυτοί κάτι δεν ξέρουν; ή τουλάχιστον κάνουν σαν να ξέρουν;

Όχι σαρκάστικ λάθος. Μαλακία φέιλ άσχετο, οι διανοούμενοι δεν ξέρουν την τύφλα τους, γιατί αντλούν πάρα πολλή απόλαυση από τη μίζερη φάση της πονεμένης αυτοεπίγνωσης.

Τώρα θα μου πεις γιατί εσύ διανοούμενος δεν είσαι; τι είσαι μπουζουξού παιδί του λαού χειρώνακτας;

Όχι δεν είμαι ρε θα σου πω μη γίνεσαι μαρξιστής δεν έχει σημασία αυτή η φάση για την παρούσα συζήτηση, όποιος θέλει να πει μια αλήθεια να την πει, εδώ είμαστε.
Ακόμα και οι διανοούμενοι ρε σαρκάστικ, γιατί, κι αυτούς μάνα δεν τους γέννησε, γιατί να μην ακούσουμε τι λένε κι αυτοί;

Απλά δε θα μείνουμε εκεί.

Θα πάμε παραπέρα να κοιτάξουμε λίγο τον ΚΟΣΜΟ και μιλάω πάντα για τον COSMOS because I have something more cosmic in mind. 

Έβλεπα ένα ντοκυμαντέρ για αστροναύτες ρε συ και λέει ότι οι αστροναύτες παθαίνουν ένα υπαρξιακό σύνδρομο, γιατί έχουνε δει τη γη από μακριά, ΤΟ ΔΙΑΝΟΕΙΣΑΙ ΠΛΑΚΑ ΠΛΑΚΑ απορώ που όλοι δε γινόμαστε αστροναύτες, και λέει όταν γυρνάνε στη γη και μετά για πάντα στη ζωή τους έχουνε όλοι μια αποστασιοποίηση και μια απεριόριστη νοσταλγία για τα ταξίδια τους στο διάστημα.

Καθόλου παράλογο φίλε σαρκάστικ.

Μπορεί να μην έχουμε κάνει ταξίδια στο διάστημα και παίζει αυτό που έκανες εσύ με το globe trotting να ήτανε μια προσομείωση, αλλά ρε συ σαρκάστικ καταλαβαίνεις τι εννοώ.

Ποιά αλήθεια ρε παιδιά;

Πριν μιλήσει ο οποιοσδήποτε να κάτσει να κάνει englobe το δεδομένο ότι είμαστε η τυχαία αστρική σκόνη ενός πλανήτη από τους άπειρους σε ένα σύμπαν που δεν το χωράνε τα όρια του μυαλού μας.

Επίσης αν μπορείτε πριν μου υπογράψετε αυτή την υπεύθυνη δήλωση διανοηθείτε για μια στιγμή ότι οι λέξεις που χρησιμοποιείτε υλοποιήθηκαν δαρβινικά στο μυαλό κάποιου χαλαρού πίθηκου που αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τη γλώσσα του λίγο διαφορετικά για να εκφράσει αυτό που ξεστόμισε ως ΟΥΓΚ και σήμερα αντιστοιχεί στην έννοια της αποκαθήλωσης του όντος από τον ουρανό της ερριμενότητας κατά χάιντεγκερ, ναι και ο χάιντεγκερ τα ίδια α και ου με τον πίθηκο κράζει στο σκοτεινό χρόνο.

Οπότε για ποια αλήθεια μιλάμε φίλε σαρκάστικ;

Πάντα και μόνο για την ανθρώπινη αλήθεια, που είναι η προσπάθειά σου να πεις μια ιστορία για αυτό που δεν καταλαβαίνεις, για το τραυματικό που έσκασε πολύ νωρίς, για την αστοχία σου να ταυτιστείς με τη συνείδησή σου - αλλή μη στενοχωριέσαι φίλε σαρκάστικ κανένας δεν μπορεί να ταυτιστεί.

Τάπε ο φίλος λούθηρος είμαστε το σκατό που έπεσε από τον κώλο του θεού, πιθανότατα έτσι είναι και στο λέω αυτό σαν αλήθεια, ας ρίξουμε τώρα κι εμείς τα δικά μας μικρά σκατάκια νοήματος στον κόσμο και όποιος θέλει τα μυρίζει, οποιανού του μυρίζουνε πάει παραπέρα, το θέμα είναι ότι άπαξ και ρίξαμε το σκατό μας δεν χρειάζεται να κάτσουμε να το μυρίζουμε δέκα ώρες.

εξάλλου όπως είπε ένας μεγάλος σοφός

“Το σκατό είναι η σουμπλιμασιόν, τα ρουθούνια μας είναι το παρόν, το θέμα είναι να πάμε να μυρίσουμε παραπέρα μήπως εκτός από σκατά έχει πουθενά και λουλούδια”. 


ταρανταντααααμ


eternity χαρακτηρας κομικ απο το dr strange
Steve Ditko, hyperoptic 2013

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.