περι αποχης

Είναι σοβαρό το ζήτημα παιδιά, ας χρησιμοποιήσουμε όλοι μαζί τους εγκεφάλους μας για καλό σκοπό.
Να σκεφτούμε.
Οκ βγήκε ο Σαμαράς γιατί ο μαζοχισμός είναι η πιο σίγουρη λύση. Θες να παραμείνεις ελεύθερος ως ελεγχόμενος δούλος, ντάξει αυτό παίζει, ενέχει και μια ωριμότητα, τάχει πει και ο Μάζοχ και ο Ντελέζ και ο Φρόυντ και ο Καζατζίδης.
Κατανοητόν.
Οπότε μου λες ότι έχεις παραλύσει, ότι δεν είσαι έτοιμος να πιστέψεις αρκετά στην «αντίσταση» στην «αλλαγή» και τέτοια.
Δεκτόν.
Γιατί τό κανες αυτό;
Είχες τους λόγους σου.
Καταλαβαίνω τον τρόμο σου καθότι ο τσίπρας σκάει νέος Ανδρέας.
Στη σημερινή φυλλάδα του αγγλικού μετρό είδα τη φράση «λένε τον τσίπρα χαρισματικό γιατί δεν μπορούν να πουν απλά ότι είναι χοτ». Αιώνιοι άγγλοι έχετε την πλάκα σας, ίσως φταίνε τα πάιντς ίσως ο αγγλικανισμός ίσως οι μόντυ πάιθονς πάντως είστε τσαχπίνιδες.
Ο χοτ αλέξης λοιπόν δε σου γέμισε το μάτι.
Κατανοητόν.
Βασικά έχεις δίκιο.
Γιατί όπως και να το κάνουμε είναι λίγο μαλακία να υιοθετείς κι εσύ ρε αλέξη τη φάση «ναι είμαι ο αντρέας». Φάουλ, «λαϊκισμός», μαλακία.
Άσε τον Ανδρέα εκεί που είναι ρε φιλαράκι αλέξη. Είναι κακό πράγμα οι βρυκόλακες ρε συ.
Και σε καταλαβαίνω φίλε εικοσιεννιάρη γιατί είσαι μάλλον και μεγάλος άνθρωπος και είδες τα ζιβάγκα τι σημαίναν.
Το άλλο που έκανες σε σειρά σημαντικότητας κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι ότι όντως φίλε εφτάρι είσαι εφτάρι χρυσαυγίτης, δεν έκανες πλάκα.
Και δήλωσες κιόλας αφού έριξες τις φάπες σου ότι ήρθες για να μείνεις μέσα κι έξω απ’τη βουλή.
Ούτε αυτό λοιπόν είναι τυχαίο.
Με τρομάζεις φίλε εφτάρη γιατί είσαι πολύ συγκεκριμένος οργανωμένος και καβλωμένος. Αυτά τα τρία είναι καλά πράγματα φίλε εφτάρη. Αλλά άκου. Για να καταλήξεις συγκεκριμένος οργανωμένος και καβλωμένος έχεις υποστεί μεγάλη πίεση για την οποία φταίω και εγώ ως κοινωνία που δε σε φρόντισα.
Δε θα μπορούσα βέβαια να είμαι στάνταρ δίπλα σου όταν άνοιγαν τα τραύματά σου και το μίσος σου αλλά φταίω για την ένταση του αισθήματός σου. Γιατί πρωτίστως είσαι καβλωμένος, μετά οργανωμένος και έτσι καταλήγεις συγκεκριμένος.
Μπράβο που έγινες συγκεκριμένος αλλά δυστυχώς έκανες ύποπτη επιλογή αντικειμένου. Με πληροφορεί ξανά ο Σωκράτης από το κοντρόλ ότι ουδείς εκών κακός. Έχει δίκιο ο Σωκράτης γιατί προφανώς φίλε εφτάρη δεν σου έμαθε κανείς να διαβάζεις Ιστορία. Δε σε προστάτεψε αρκετά αυτό το κράτος που έχεις δίκιο να στοχεύεις γιατί είναι ρυπαρός διεφθαρμένος δεινόσαυρος που ψιλοξεψυχάει σαπίζοντας.
Δίκιο να το μισείς, και για έναν έξτρα λόγο ότι δε σε έμαθε να το αγαπάς.
Όταν διάβαζες Θουκυδίδη και Χίτλερ δεν είχες πυξίδα και μπέρδεψες τη βία με τη δύναμη.
Αυτό με περισσότερο διάβασμα διορθώνεται. Το γεγονός όμως ότι είσαι καβλωμένος σε θολώνει και από το άγχος σου να λειτουργήσεις σε κλειστό κοσμοείδωλο το έριξες στη λατρεία του φετίχ, στην αισθητική υλοποίηση της νεύρωσης, στον ολοκληρωτισμό και είναι λίγο δύσκολο να δεχτείς νέες πληροφορίες.
Κρίμα και πάλι κρίμα από εκατομμύρια απόψεις, οντολογικού τύπου όπως «γιατί να καίει την καρδιά σου το μίσος και να μην την εξαϋλώνει ο θεός», ψυχαναλυτικού τύπου όπως «γιατί να μη συχωρείς τον πατέρα σου που δεν είναι τέλειος», και θεολογικού τύπου «γιατί να λερώνεις το κάρμα σου».
Παρόλα αυτά είσαι εφτάρης, είσαι εδώ, και πρέπει να σε καταλάβουμε κι εσένα.
Και τέλος φίλε σχεδόν σαραντάρη που δε σε είδα καθόλου τελευταία.
Γιατί ρε φίλε;
Από ποζεριά; μαλακία ρε φιλαράκι. Όχι δεν είναι άποψη το να μην έχεις άποψη, δεν είσαι πια στο λύκειο, μην περιμένεις να δεις τι θα κάνει ο γαμάτος της τάξης για να το κάνεις κι εσύ.
Από κατάθλιψη; ε ρε φίλε το πόσο σε καταλαβαίνω το πόσο. Σε σένα δεν μπορώ να πω τίποτα, μόνο ένα έχεις δίκιο, είμαι κι εγώ σχεδόν σαραντάρης και νιώθω χάλια.
Έχω πικραθεί και φοβάμαι σαν τρελός, δεν ξέρω από που μου έρχεται και ποια μοίρα με κυνηγάει, θέλω να κάτσω σπίτι μου με τα βιβλία μου τα φαγιά μου τα ντιβιντί μου και να βγω έξω από το χρόνο, να φαντάζομαι ότι ο δρόμος που βλέπω είναι άλλη μια οδός στη λεωφόρο του παραδείσου, ότι δεν υπάρχει κόσμος και χώρος έξω από την τρύπα μου, να κάθομαι να κάνω τους μπεκετικούς μου συριγμούς από το κρεβάτι ως τον καναπέ, να ολοκληρώνω καθημερινά με επιτυχία την τελετουργία εξορκισμού της μη δράσης, να προσεύχομαι στον τουτατή να μη μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι, να αυτοκτονήσω για να τελειώνουμε.
Για μένα τα γράφω αυτά ρε.
Για σένα τα γράφω αυτά ρε.
Ρε, μπαγάσα, πάλι με έστησες στον καναπέ να στα πω.
Μη στενοχωριέσαι ρε φίλε. Η ζωή είναι ένα μεγάλο χάος. Κοίτα ρε φίλε τον ουρανό όταν μας κάνει τη χάρη να βραδυάζει με λυρισμό μερικές φορές και μετά γύρνα να μου πεις αν το μάτι σου είναι το καλειδοσκόπιο της φύσης ή όχι. Ρε φίλε δεν έχεις καμία εγγύηση ούτε με την πιο χάρντκορ επιστήμη να ξέρεις αν σε τρία λεπτά δε θα πέσει ένας μετεωρίτης πάνω στη στέγη σου να τα σβήσει όλα.
Ειλικρινά, δεν το ξέρεις. Μπορεί να πέσει τώρα. Αλλά έτσι είναι η ζωή ρε φίλε.
Κάτι πρέπει να κάνουμε παρόλα αυτά.
Η καταστροφή δε θα αποφευχθεί αν κάνεις ότι δεν το σκέφτεσαι ρε συ. Και πραγματικά ένα έχω να σου πω, ρε μη στενοχωριέσαι. Έχεις υπάρξει δυνατός στο παρελθόν και το ξέρω, καθότι παλιά δεν ήσουνα σαραντάρης, έχεις υπάρξει τριαντάρης, εικοσάρης, μέχρι και εντεκάρης τα προηγούμενα ψηφούγεννα που ψήφιζες τον λεβέντη γοητευτικό τροτσκιστή αντρέα και όχι το χοτ αλέξη.
Προσπάθησε να ταυτιστείς με τον εντεκάρη του αντρέα τότενες.
Θα ήσουνα ο εντεκάρης του ανδρέα τότενες;
Άμα ήσουνα είσαι δικός μας.
Γιατί παίζει να είσαι ο αποχέας που το κάνει γιατί θέλει να δράσει όντως.
Ναι πραγματικά όντως, θέλει να δράσει.
Δηλαδή είναι συνειδητός αποχάκιας, έχει πλάνο ρε παιδί μου.
Δεν πιστεύει στην κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Δεν πιστεύει ότι θέλει να λερώσει τα χέρια του συμμετέχοντας στην αναπαραγωγή ενός συστήματος το οποίο σφοδρά θα επιθυμούσε να εξαφανιζόταν ή να άλλαζε.

Να σου λύσω τα χέρια; είσαι νεοαναρχικός.
Ντάξει δεν είσαι ντε και καλά ο εξαρχειώτης ρομαντικός γκοθομορφονιός, ούτε ίσως ο μπάχαλος, αλλά είσαι ο αληθινός νεοαναρχικός με τρόπους που μπορείς να διαβάσεις να ενημερωθείς κάνοντας ένα απλό γκουγκλ σερτς στη γουικιπίντια στο «θέσεις της αναρχίας» ή ότι σε φωτίσει η αναδυόμενη συνείδησή σου, τυχαία τό γραψα, και κάτσε και σκέψου με την ελευθερία που έστω ως απωθημένο ψηλάφισες στα πρώτα σκιρτήματα της εφηβείας σου. Για να μη σου πω άσε το παιδί να μιλήσει και γίνω λαικιστής. Ναι ρε θα το πω χέστηκα γίνε παιδί και θυμήσου ότι κάποια αναγνώσματα τα έχεις καταβροχθίσει με πάθος όταν υπήρχαν για σένα ακόμα καινούριες ιδέες στον κόσμο. Τότε που διάβαζες Ιούλιο Βερν ξερωγώ. Ψήσου να πας σε κάνα βιβλιωπωλείο και ό,τι σου γυαλίσει τσίμπα το. Καμιά επιλογή δεν είναι ντροπή.

Απλά εγώ αυτό που θα είχα τελικά να σου πω μάλλον είναι το εξής:
Θα σε συγχαρώ αν ψηφίσεις το χοτ αλέξη στις επόμενες εκλογές σε κάνα δίχρονο δηλαδή, (γιατί δεν το καταλαβαίνω να πρέπει να μιλάμε συνέχεια για τον επόμενο μήνα, και σε δύο χρόνια ελπίζω να ζούμε οι περισσότεροι), αλλά αν τον ξαναψηφίσεις μετά απ’αυτό να σου κοπεί το χέρι που λέει ο λόγος. Μην τα στηρίζεις τα κατεστημένα, είναι κακό πράμα. Σε βοηθάει και στο σεξ να είσαι πιο επαναστάτης, σκέψου πόσο χοτ ήτανε ο Τσε.

Τώρα για το παρόν, ε, κάνε ό,τι μπορείς. Προσπάθησε νάναι καλό γιατί χρειάζεται και γιατί είναι ευκαιρία και για σένα να κάνεις κάτι γενικώς.

Τώρα άσχετο, για σένα τον τεσσάρη που είσαι η παπαρήγα και άλλοι τρεις, πραγματικά τι να σου πω κοπέλα μου. Ντάξει είσαι μεγάλο ούφο και πραγματικά θα τσαντιζόμουνα μαζί σου αλλά με τσαντίζεις όπως το τρίτο καθυστερημένο ξαδέρφι σου που είναι καλό παιδί αλλά σου σπάει τον πούτσο και οριακά μερικές φορές αναρωτιέσαι αν δεν είναι ΟΝΤΩΣ μαλάκας. Πραγματικά χώσε ένα χαστούκι στον εαυτό σου μπας και δεν ξεφτιλιστείς κιάλλο. Από την άλλη σέβομαι το γεγονός ότι παρά τη βλακεία σου και αν δεν ξαναμαλακιστείς θα είσαι απίκο βιτζιλάντης για τον κασιδιάρη. Αυτό κηπ ντούινγκ δατ και μαζί σου απλά να τα πούμε καμιά μέρα σε κανα στέκι γιατί φίλε ο στάλιν δεν παίζει ρε μαλακία.

Άντε λοιπόν αυτά, ση γιου αράουντ και ΑΠΙΚΟ ε;;;;

ΥΓ. Εσύ που απλά πήγες κάπου ταξίδι-μένεις μόνιμα στο εξωτερικό αλλά όχι στη ζιμπάμπουε και ψιλομπορούσες να πληρώσεις να πας αλλά τοδες και λίγο σαν άλλοθι και άραξες κλπ κλπ, ανήκεις αυτομάτως από την ψυχανάλυση ΠΟΥ ΙΣΧΥΕΙ στον σαραντάρη και στις διακλαδώσεις του. Τσεκ.