κολλύριο για το τρίτο μάτι!

Αναφώνησε ο Υπερόπτικ.

Κολλύριο για το τρίτο μάτι ήταν Σαρκάστικ τα λόγια σου!

Ευχαριστώ Σαρκάστικ ευχαριστώ!!! Τώρα βλέπω καθαρά
 - μα τι λέω ο μαλάκας, όχι απλά βλέπω, διαπερνάω το νόημα, νιώθω ως τις βαθύτερες μικροστιβάδες της ασυνειδησίας μου -
ότι ο χρόνος είναι φευγάτος σαν την αυγουστιάτικη μύγα, και μόνο όταν παίρνουμε το… χρόνο…

(ουπς! Ταυτολογία φαύλος κύκλος! Logic Alert!!!ή μήπως αναγκαίο παράδοξο;;; μμμμμμμ)

ναι το ΧΡΟΝΟ να τον κατατμήσουμε -
πιάνοντας μια κλωστή της ύφανσής του βλακώδη, στοιχειώδη, τραγικά ασήμαντη -

μόνο τότε μπορούμε να αντιληφθούμε από τη μία τι απίστευτα οικοδομήματα
συνειρμών, λογικών δομών, προκάτ προσαρμοσμένων σεναρίων και χώρου για διανοητική ανάλυση -

σα φωλιές τερμιτών στην έρημο,

κρέμονται από κάθε αναπαραστατικό πλοκάμι κάθε λέξης

 - άσε που δεν υπάρχουν μόνο λέξεις, άστο αυτό για να μην τρελαθούμε -

Τόσο πολύ ρε Σαρκάστικ που αυτά τα πλοκάμια ζυγίζουν τόόόνους εμπειρίας και βάρους και τραγικού δράματος μεγατόνων άμα λάχει, για να μη μιλήσω για το πόσο βαθειά σουμπλιμιασμένα μπορεί να είναι τα χοντρά ατσάλινα εκκρεμή πόδια της τελευταίας τρίχας του πιο ποταπού συνειρμού, φαντάσου,

Με την έννοια ότι έτσι με αυτή την κατάτμηση του τίποτα αντιλαμβάνεσαι το απίστευτο βάρος του χρόνου, και από την άλλη παίζει μια αυτόματη εξάτμιση του τώρα, και νομίζεις ότι δεν είσαι κανένας έτσι που χάνεσαι στην τριχοτόμηση της τελευταίας παπαριάς,

είσαι μια ηλίθια φωνή που
επαναλαμβάνει με τη φωνή κάποιου που ήξερες να φωνάζει στη γειτονιά τις γάτες πριν από δέκα χρόνια, είσαι τα γιασεμιά που ανέβαιναν τα μυρμήγκια, είσαι η επανάληψη της αγωνίας για το νοίκι που πρέπει να πληρώσεις, είσαι το μούδιασμα που νιώθεις στο νηπιαγωγείο στο πόδι σου επειδή κάθεσαι πάνω του όταν ζωγραφίζεις κίτρινο δέντρο με δαχτυλομπογιά, μιλάμε δεν είσαι τίποτα.

Είναι (ωωωωωπ! Τι είναι; ποιός είναι; τι είναι είσαι; IL Χάαααασσιμο SUBITO PRESTO) όλα αυτά τα πράγματα που τα βλέπεις όλα μαζί και σκορπίζουνε σα μπίλιες αυτό που νόμιζες ότι είχε αρκετή συνοχή για να μιλάει ώστε να θεωρείται εαυτός.

Γάμησέ τα.

Και να φανταστείς όλα αυτά τα γράφω υπό την επήρρεια του χρόνου.