ο ανδαλουσιανός ψύλλος

Δύσκολοι καιροί για κτηνοβάτες
Με τόσα γουρούνια που έχουν μαζευτεί
Με κατάστρεψε η επισκευή της καφετιέρας, τώρα όλη μέρα είμαι τούρμπο
Έχω ρετάρει και με το ρεαλισμό
Δεν υπάρχουν ρεάλια ρεάλια
Μονόλιρα, πεντόλιρα, μπικικίνια καφετιά και μαρούλια
Και ήθελα ένα φλογοβόλο για τα χριστούγεννα
Να καθαρίσουμε τους κακομούτσουνους, τους ρατσιστές και τα εθνίκια
Να μείνουμε οι γαμάτοι να χαλαρώσουμε λιγάκι
Μετά να ανέβουμε όλοι μαζί σε μια κορφή να πέσουμε με το κεφάλι
Γιατί εμείς είμαστε οι χειρότεροι
Κι αν επιζήσουμε ε τι να πω χαλάλι μας
Υιοθετούμε και το point of view του θεού έτσι για τη φάση
Ή εναλλακτικά το point of view της κατσαρίδας, το ίδιο είναι
Μη σου πω επίτηδες της κατσαρίδας για να τη σπάσουμε στο χοντρό
Και τελικά λέει η κατσαρίδα να είναι το μέλλον, να κλαίει με το βάγκνερ και να λιγουρεύεται πατέ σαλιγκαριών με χαβιάρι μέδουσας
Και λέει με το που θα γίνει ο πυρηνικός όλεθρος η κατσαρίδα να πει ουφ επιτέλους να χτίσω τον τέλειο σουμπλίμ ειρηνικό πολιτισμό να τελειώνουμε
Και να χτυπήσει κατευθείαν το επίπεδο τρία άλφα της συνείδησης
Που εμείς ούτε στον ύπνο μας
Και που το χτύπαγε και όσο είμασταν εδώ απλά ήταν πολύ αξιοπρεπής για να μας το επιβάλλει
Κ εμείς οι μαλάκες αντί να διδαχθούμε την πλακώναμε στο τέζα
Κι έπειτα συζητάγαμε για την επίδραση των γερμανών μεταμοντέρνων στον αγγλοσαξωνικό ηθικισμό
Ενώ η κατσαρίδα άκουγε ψυχορραγώντας και έλεγε «ρε τους κακομοίρηδες δεν ξέρουν ότι μόνο αν γευθείς σκατά με οδοντόκρεμα μπορείς να καταλύσεις τον εμπειριοκριτικισμό»
Και μετά βούταγε στον ωκεανό της μεγάλης αιτίας για κατσαρίδες και επανερχόταν σε συνείδηση αυγού για να σκάψει υπομονετικά το δρόμο της μέσα από τη σιχαμάρα που αποτελεί το οντολογικο της πάνελ να περιμένει να περιμένει να ψοφήσει το ανθρώπινο γένος να έρθει η ώρα της.

Κατσαρίδα ρε μουνιά.

βουντού βουντού και κόκκινη μαγεία
Hyperoptic, 2011